Szczep: Portugieser

wybierz szczep:

Pojawienie się portugalskiej inkwizycji jest dużo trudniejsze do przewidzenia, niż hiszpańskiej. Zwłaszcza, gdy znienacka zjawia się ona w Austrii pod koniec XVIII. Tak było z portugiesererem, którego rzekomo miał przywieść z Portugalii do swojej posiadłości w Vöslau botanik i ampelograf Johann von Fries. Czy tak było rzeczywiście – trudno powiedzieć. W każdym razie odmiana ta rozpowszechniła się w całym państwie Habsburgów (Austria, Czechy, Węgry, Słowenia, Chorwacja), trafiła również do Włoch, Niemiec i Francji. Współcześnie duże jej nasadzenia można znaleźć w Dolnej Austrii, Villány, Szekszárdzie, Egerze, Palatynacie czy Rheinhessen.

Popularyzacja szczepu przełożyła się na powstanie licznych jego nazw. W Czechach jest on znany jako modrý portugal, na Węgrzech to kékoporto, w Chorwacji - portugizac plavi. Do tego w Austrii gdzieniegdzie pojawia się pod nazwą vöslauer.

Portugieser to wdzięczny szczep – plenny, wydajny, dobrze rosnący nawet na ubogich glebach (byleby nie były gliniaste). Jeśli nie musi zmagać się z mrozami wydaje dużo jakościowo dobrych owoców. Z reguły produkuje się z niego dwa rodzaje win: różowe (weißherbst) oraz czerwone. W obu przypadkach są one lekkie, o stosunkowo niskiej zawartości alkoholu, niezbyt intensywnej barwie (czerwony portugieser jest bardziej rubinowy, niż purpurowy). Dojrzewają szybko i źle znoszą starzenie. W smaku i aromatach jest sporo kwasowości, czerwonych owoców (wiśnie, czerwone porzeczki, truskawki). Dobre wino do popijania w ogródku czy na tarasie, ewentualnie do drobnych przekąsek i sałatek.

Przeczytaj również: